Dageraad

uitzicht
Ouderdom is als bergbeklimmen. Hoe hoger je klimt hoe uitgeputter en buiten adem je geraakt, maar je uitzichten worden breder. Ingmar Bergman (1918-2007)

Ik hoorde achter me de donsdeken bewegen. Ik zat op de rand van ’t bed en keek door de vitrage naar buiten. De sneeuw en ’t ijs waren veranderd in mist en miezer. ’n Vogel landde op ’t platte buurdak.

“Wat zie je?” klonk ’t slaperig.

“’n Houtduif.” zei ik.

“Weet je dat zeker?” vroeg Brrrr.

Van binnen draaide ik me om en zei ik: “Ik weet niks zeker, ik doe alleen heel goed alsof.” Maar van buiten bleef ik door de vitrage kijken.

“Ja.” zei ik.

[Ik hoorde de donsdeken weer. Even later voelde ik twee armen om me heen.]

Standaard

2 gedachten over “Dageraad

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.