Gareel

De wereld is een schouwtoneel,
Elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel.
Joost van den Vondel

Opmerkelijk, dat een dier zo eenvoudig lijkt te gewennen aan een tuig, schoot er door me heen toen de jonge hond uitgelaten op me afkwam.

We wandelden door het bos en even verder waren een man en een vrouw met het dier op pad. De pup – veel ouder was hij echt niet – droeg een harnas van rode singels over zijn rug, met een gesp aan de bovenkant waar een lijn aan kon worden vastgekoppeld. De baasjes hadden blijkbaar zijn geestdrift niet voorzien.

“Blijf!” beval de man vergeefs: de welp liet zich niet tomen en sprong tegen me op. Van lieverlee aaide ik hem.

“Hij is speels,” getuigde ik van het aperte. De man greep de hond vast bij de gordels.

“Maar dat is niet de bedoeling,” zei hij zonder me aan te kijken.

Hij klikte de riem vast en trok het dier mee tot het niet langer omkeek en volgde.

Standaard