 |
|
Post, belde Brrrr. Een pakje uit Israël. Van Bert, wist ik.
Hij had me een tijdje geleden om m’n adres gevraagd. Dan kon ie me een cd toesturen met zijn favoriete Israëlische muziek.
En nu was het pakje gearriveerd. Met de cd erin.
Ik was op m’n werk, toen Brrrr belde.
“Maak maar open.” zei ik.
“Wil je het niet zelf doen?” vroeg Brrrr.
“Nee, doe maar.” drong ik aan.
“Straks ontploft het.” grinnikte Brrrr.
“Daarom mag jij het openmaken.”
[Brrrr opende en haalde er ongehavend een cd uit. Met de meest prachtige muziek uit Israël. Toen ik thuis kwam zong hij al een nummer mee. Dit, hieronder.]
[audio:fools.mp3]
Lekkere muziek, fraaie verpakking ook.
{Mowl: ik
wasben er bijzonder blij mee.}Als er maar niet stiekem vogelgriep bij zat.
{Mowl: tuurlijk niet.}
Daarstraks was deze site niet te bereiken. Een foutmelding dat ik geen authorisatie had. Ik was al bang. Maar gelukkig zijn jullie terug.
{Mowl: de Grote Computer had problemen. Maar die zijn opgelost, geloof ik.}
Vind dit echt mooie muziek. Heb er wel niks van verstaan, maar is muziek ook niet universeel?
{Mowl: zo is dat.}
Wat een onvoorwaardelijke liefde. Elkaars bompakketje open maken.
{Mowl: dat zijn wij.}
🙂
Nu ik de foto met de CD zie valt het me pas op hoe verschrikkelijk mijn handschrift is. Ik had het net zo goed in het Hebreeuws kunnen schrijven, was het net zo leesbaar geweest volgens mij.
{Mowl: o? Was het geen Hebreeuws?}
JA JA JA!
wat een lekker meeblèr-nummer! 🙂
aldus.
{Mowl: fijn hè?}