Om je gevecht met de maatschappij te winnen moet je een dak boven je hoofd hebben. Vervolgens voedsel en iemand die je graag mag. Al het overige is luxe. Rod Steiger

Ze kwamen alledrie uit het Oosten, behalve de middelste man, maakte ik op uit diens wat bekakte manier van spreken.

“U komt ergens anders vandaan.” zei ik. De man glimlachte om mijn aanname.

“Dat heeft u goed gehoord.” zei hij. “Ik ben van het Westen.” Hij keek schuins naar de man naast hem die besmuikt zijn ogen neigde. “Het is de liefde die een mens doet gaan waarheen hij nooit zou kunnen dromen.”

Het was de leeftijd, veronderstelde ik, en de herkomst die hen weerhield elkaars handen te vatten. Maar ook hierzonder was de wederzijdse verknochtheid onbetwist.

“U is gelukkig samen.” stelde ik vast. Ze glimlachten voorzichtig en keken elkaar aan.

“We moeten verder.” zei de man. Dan vertrokken ze. De vrouw van het drietal bleef achter.

“Gaat u niet mee?” vroeg ik. Ze keek verbaasd.

“Ik heb gewoon een woning, hoor.” zei ze. “Ik hoef niet naar de opvang.”