Nulpuntnul

Ik ben geen vegetariër omdat ik van dieren houd. Ik ben vegetariër omdat ik planten haat. A. Whitney Brown

Zij nipte aan haar bronwater en hij, die tegenover haar zat, op het terras dat weer mocht, dronk kleine slokjes van zijn alcoholvrije biertje. Ze zaten onder een parasol, waar de regen, die even had gedrupt, was tegengehouden.

Tussen hen in was een houten plank gezet, met vegetarische hapjes. Zo had het op de kaart gestaan tenminste: Plank met vegetarische hapjes. Zij greep naar een sneetje, maar de zonnebril op haar hoofd verduisterde haar zicht, waardoor een beetje van de humus op haar spijkerrok vlekte.

“Verdorie,” zei ze. De man keek op. Ze stond op en liet haar handtas, vastgeknoopt aan de armleuning van haar stoel. “Even naar de wc,” verduidelijkte ze. Hij knikte.

Nadat ze was verdwenen om de vlek te verwijderen, keek hij op. Hij pakte zijn nulpuntnul en kloekte het glas in één keer naar binnen. Hij slaakte voldaan.

Het duurde nog enkele minuten voordat ze terugkeerde.

Standaard