 |
|
Ik kruip onder het dekbed, op het matras.
Mijn rechterbeen is gestrekt, mijn linker gekromd. Bij nader inzien denk ik dat het andersom lekkerder zal zijn. Ik schuif en duw tot ik goed lig.
Mijn hak drukt op het hoeslaken. Ik voel een kreukel in het katoen. Met mijn voet probeer ik vergeefs de plooi glad te krijgen. Uiteindelijk verschuif ik mijn been maar een paar centimeter.
Mijn linkerhand ligt op mijn borst. Ik merk hoe een klein stukje vel door mijn wijsvinger wordt strakgetrokken. Ik til mijn wijsvinger op. De huid ontspant zich.
Even later jeukt mijn rechteroog. Ik probeer vergeefs het te negeren. Toch kan ik niet anders dan even later mijn rechterhand naar mijn hoofd te brengen. Mijn middelvinger wrijft voorzichtig tussen mijn oog en de neus. Dan trek ik mijn hand weer onder het dekbed.
Mm. Zo lag ie net niet.
[Wanneer de slaap eenmaal gevat is, is er geen vuiltje aan de lucht. Maar voor het zover is, heb ik elke spier in mijn lichaam wel twintig keer gebruikt om mijn lichaam te herschikken. Het zal wel iets menselijks zijn, denk ik. Neurotisch, maar menselijk.]
Als ik zoveel moeite moest doen om in slaap te vallen dan bleef ik net zo lief wakker.
{Mowl: wakker blijven lukt me niet.}
Menselijk weet ik niet zeker. Neurotisch, dat wel.
{Mowl: als ik zeg dat het menselijk is, is het dat.}
Zo krijg je in ieder geval je dagelijkse dosis lichaamsbeweging.
{Mowl: straks krijg ik Studio Sport nog op bezoek.}
Good morning.
Isn’t it amazing how different people use different methods
to get rid of an itchy eye.
The other day I attended a conference
about this phenomenon.
An interesting insight in human behaviour.
By the way , I always use my ringfinger.
Possum.
{Mowl: bij mij komt elke vinger aan de beurt.}