Voor het plaatje grijp ik even terug op oude tijden.

Nadat Brrrr mij destijds gekleurd en gemilimeterd had, is ‘r niet zoveel meer gebeurd met mijn haren — voor zover aanwezig. (Dat laatste moest ik er even bij vermelden. ‘Voor zover aanwezig’ — om grappenmakers voor te zijn.)

Dat betekent dat de kleur er allang weer uit is en de lengte weer aanzienlijk. Nou ja, ik kan d’r met mijn vingers doorwoelen. Daar is op zich ook niks mis mee, hoor, doorwoelen. Maar een beetje saai is het wel.

Er is niet zoveel wat ik met mijn haar kan doen. Als ik het verder laat groeien, komen er krullen in, die uiteen gaan vallen en de kale plekken op mijn hoofd alleen maar zichtbaarder maken. Dus zal binnenkort de tondeuze weer tevoorschijn worden gehaald. En de verf.

[Eigenlijk had kerstgroen me wel wat geleken. Maar ik heb nog zoveel wit over, dat we dat eerst maar es gaan opmaken.]