Ünlü

krant
De televisie heeft een roem geschapen die zonder verdienste is, roem om de roem. Gerrit Komrij (1944)

Ik verstond niet wat de man zei, omdat ie in ’t Turks sprak. De andere man begreep ‘m wel omdat ie zelf uit Turkije kwam. De man knikte en keek ons wat onderzoekend aan. Toen gaf ie ons onze dürüms.

“Alsjeblieft.” zeidie. Z’n wijsvinger bewoog van Brrrr naar mij en terug.

“Klopt ’t wat ie vertelt?” zei de man.

“Wat vertelt ie dan?” vroeg Brrrr.

“Dat ie jullie kent van televisie.” zei de man.

“Dat zou zomaar es kunnen.” zei Brrrr.

De dürümman knikte naar de eerste man en zei iets — weer in ’t Turks. De eerste man trok ’n brede glimlach. Hij stapte naar voren en schudde ons de handen.

“Mooie show.” zeidie. “Mooie show.” Daarna stak ie z’n duim op.

[D’r kijken blijkbaar niet alleen bejaarden naar de regio-tv. Ook Turken dus.]

Standaard

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.