 |
|
Iedereen keek naar me en iedereen dacht: Wat ’n sloom Jetje! Dat voelde ik gewoon.
Kijk, om de deuren van ’n trein te openen, moeten ze eerst zijn ontgrendeld — dat weet ’n kind. Nu maakt mijn vervoerder gebruik van ’n trein waar vrolijke lampjes in de deurknop oplichten wanneer de machinist zover is — en daar wachtte ik geduldig op.
Maar de man achter me was niet zo lijdzaam en boog voor me langs om op de knop te drukken, waarvan de lampjes net op dat moment aangingen. De deuren schoven onmiddellijk open.
[“Ja maar, zonet brandden de lichtjes nog niet.” wilde ik zeggen, maar iedereen liep langs me heen. Dus zweeg ik. Tot ik me realiseerde dat al ’t geduw ’n omfloerste manier was om me duidelijk te maken dat ik de doorgang belemmerde.]
En hoe lang reis je nu al met de trein?
{Mowl: sinds ’t einde van ’t vorige millennium.}
Nu je het erover hebt, als die deuren automatisch dicht kunnen, waarom kunnen ze dan ook niet automatisch open?
{Mowl: of — ik noem iets geks — op tijd rijden?}
Mensen van tegenwoordig hebben alleen nog maar haast:-(
{Mowl: ervaring?}
Je moet wel, anders rijdt de trein weer verder of mis je je aansluiting.
{Mowl: maar die lampjes dan?}
If there are no lamps
you try to do things without lamps.
{Mowl. maar natuurlijk. Als d’r geen lampjes zijn.}
Ach geef het nou maar toe, je bent gewoon een beetje traag!
Sloooome!!!
( 😉 )
{Mowl: hé!}
Mensen hebben gewoon geen geduld meer.
{Mowl: waar moet dat heen?}
The difference between here and there is
that people here would say :
” Come on smart-alec ,
you have to push the button.”
Or to a woman:
“You have to try the button, love.”
{Mowl: ook als de lampjes nog niet branden?}