 |
|
Het wijze gezegde luidt ‘driemaal is scheepsrecht’. En dus mocht en kon ik de derde mini weblogmeeting na eerdere afzeggingen niet aan mijn neus voorbij laten gaan. Met de blaren op de voeten arriveerde ik aan de late kant bij Mowl. Als fotograaf is het namelijk heel normaal om te laat te komen heb ik vaak horen zeggen. Nou ja, ze zijn meestal erg verbaasd dat ik op tijd ben. Maar gister dus niet. Je moet een beetje opvallen natuurlijk. Niet dat ik daar veel moeite voor hoefde te doen. De enige fotograaf, de enige vierdaagseloper, de enige Utrechter en de enige hetero. Heerlijk om uniek te zijn. Na de schijnbaar gebruikelijke cadeaus kon ik eindelijk het eten van Brrrr proeven. Zou het echt zo lekker zijn als Rene altijd schrijft? Voor mij nu een weet in ieder geval. Zoals het hoort, vloog de tijd voorbij. Zo ook de glazen wijn en de bordjes met eten. Om nog maar niet te spreken van de vele woorden die over de tafel vlogen. Mijn hemel, wat kunnen ze in de politiek ouwehoeren zeg. Het is maar goed dat ik het bij de plaatjes houd.
[Ben ik ook een keertje van de verkeerde kant geweest. Wat heerlijk.]
Kunnen we afspreken dat je gewoon onze hoffotograaf wordt?
{roodpetje: Alles is af te spreken, veel hangt wel van de vergoeding af natuurlijk}